Γενικές Συνελεύσεις

Ένα από τα σύμφυτα στοιχεία της ακαδημαϊκής μας ζωής είναι και η έντονη πολιτική και κοινωνική παρέμβαση. Δυστυχώς παρατηρείται το φαινόμενο της εγκατάλειψης αυτού του τομέα της ζωής μας από όλο και περισσότερους φοιτητές, σε σημείο που αυτά τα θέματα να τυγχάνουν μέριμνας μόνο από τις φοιτητικές παρατάξεις. Η κατάσταση αυτή δεν είναι τυχαία, σίγουρα όμως απομακρύνει πολλούς φοιτητές από τα κοινά που σε άλλες συνθήκες θα ήθελαν να συμμετάσχουν και να δραστηριοποιηθούν. Έτσι βλέπουμε ότι παρ’ όλο που τα ζητήματα των Γενικών Συνελεύσεων είναι φλέγοντα και άμεσα δε συμπληρώνεται καν ο αναγκαίος αριθμός της απαρτίας. Αυτή η κατάσταση οφείλει σαν σύλλογο να μας προβληματίσει, ώστε να παρθούν άμεσα μέτρα για την αποτροπή των χειρότερων.
Είναι ανάγκη, πλέον να αρχίσουμε να ξαναεμπιστευόμαστε τη Δημοκρατία. Είναι ανάγκη όλοι μαζί και ο καθένας μας ξεχωριστά να συνειδητοποιήσουμε ότι μπορούμε και πρέπει να έχουμε λόγο για τα πράγματα που μας αφορούν, από τα πιο απλά ως τα πιο σύνθετα. Κυρίως όμως πρέπει να καταλάβουμε ότι σε αυτόν τον κόσμο δεν είμαστε μόνοι μας. Κάθε φορά που επιλέγει κανείς να απέχει από μια συλλογική διαδικασία , αποφάσεις παίρνονται για αυτόν, χωρίς αυτόν. Κάθε φορά που απουσιάζει όχι μόνο δεν μπορεί να ακούσει πολλές και διαφορετικές απόψεις αλλά στερεί και από το συνάδελφό του να ακούσει τη δική του άποψη. Η συμμετοχή δεν είναι απλά ένα δημοκρατικό δικαίωμα, είναι υποχρέωση του κάθε φοιτητή.
Φυσικά, δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια μας στα υπαρκτά και πολύ σοβαρά προβλήματα που διώχνουν πολλά άτομα μακριά από τις συλλογικές διαδικασίες και τους χώρους δράσης. Συχνά στις συνελεύσεις επικρατεί χάος που καθιστά την παρακολούθηση αδύνατη: φωνές, αποπνικτική ατμόσφαιρα λόγω καπνίσματος ,ερωτήσεις που καταλήγουν σε μακροσκελείς τοποθετήσεις, παιχνίδια εντυπωσιασμού, μηδενικός σεβασμός στους ομιλητές των άλλων παρατάξεων και σχημάτων. Πώς απαιτούμε από κάποιον να παραστεί σε μια συνέλευση της σχολής μας υπό αυτές τις συνθήκες που δεν του δίνεται η δυνατότητα να εκφραστεί; Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας , αρνούμενοι ότι οι διαδικασίες δεν έχουν παρακμάσει και ότι η κατάσταση δεν κινδυνεύει να τελματώσει. Το πρόβλημα πρώτα απ’ όλα είναι ζήτημα νοοτροπίας και έχει να κάνει με την ενεργοποίηση του κάθε φοιτητή. Με το δικαίωμα του καθενός και της καθεμίας να συνεισφέρει με τις αντιλήψεις του. Πρέπει όλοι να πειστούμε ότι η παρουσία μας στη συνέλευση έχει αποτέλεσμα. Είναι δικαίωμα και υποχρέωση όλων μας να μην αφήνουμε τις αποφάσεις στα χέρια άλλων. Εξάλλου,

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα…