‘‘ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΥΜΑ ΘΑ ΠΑΕΙ ΜΑΚΡΙΑ”*

*Σύνθημα από την κατάληψη του Πανεπιστημίου La Sapienza της Ρώμης

Βρισκόμαστε σε μια συγκυρία που χαρακτηρίζεται από τη συνολική κρίση του συστήματος τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και σε εθνικό. Μία δομική κρίση του συστήματος που καταδεικνύει τα αδιέξοδα της πολιτικής που από τη μια έχει ως στόχο την υπονόμευση των δικαιωμάτων , των κατακτήσεων και των αναγκών της κοινωνίας, και από την άλλη την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου εις βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας . Μια πολιτική που προωθείται από την κυβέρνηση της ΝΔ η οποία δεν διστάζει να δίνει 28 δις στις τράπεζες τη στιγμή που το ένα τέταρτο του ελληνικού λαού ζεί κάτω από το όριο της φτώχειας . Η κρίση αυτή δεν μπορεί να πέσει πάνω στις πλάτες της εκπαίδευσης , από το σχολείο ως το πανεπιστήμιο, της υγείας ή γενικώς των φορολογούμενων. Κανένας δεν θέλει να πληρώσει την κρίση, κανένας δεν θέλει να εθνικοποιηθούν οι ζημιές, όταν για χρόνια ο πλούτος κατανέμεται μεταξύ λίγων, πολύ λίγων.

Στην εργασία παρακολουθούμε μια συντονισμένη προσπάθεια εγκαθίδρυσης ενός καθεστώτος ελαστικών σχέσεων, επισφάλειας και καθήλωσης των μισθών. Ειδικότερα λόγω της κρίσης μέσα στο 2009 προβλέπονται 100.000 νέες απολύσεις, επέκταση της μερικής απασχόλησης και της μαύρης εργασίας με αποτέλεσμα το 2010 ο αριθμός των ανέργων στην Ελλάδα να φτάσει συνολικά τους 500.000! Παράλληλα από το πανεπιστήμιο ετοιμάζεται το μοντέλου του νέου εργαζόμενου συνεχώς επανακαταρτήσιμου χωρίς συλλογικά δικαιώματα, έρμαιο στις επιθυμίες του εκάστοτε εργοδότη. Μαζί με το νέο νόμο για το ασφαλιστικό όπου κάποια κομμάτια του έχουν ήδη αρχίσει να εφαρμόζονται και τον ξεκάθαρα αντεργατικό προϋπολογισμό συγκροτείται το περιβάλλον στο οποίο η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ επιδιώκουν να εντάξουν τους εργαζόμενους οι οποίοι έχουν απαντήσει με δυναμικές κινητοποιήσεις το προηγούμενο διάστημα.

Στην εκπαίδευση το κλίμα πού δημιουργήθηκε από τις μεγάλες νίκες του πανεκπαιδευτικού κινήματος μπροστά στην αντιδραστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που προωθείται από την κυβέρνηση και υποστηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ είναι ακόμα νωπό. Παρολαυτά η επίθεση της κυβέρνησης συνεχίζεται με πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά….

ΚΕΣ-Τέρμα στο εμπόριο ελπίδας. Αυτές τις νίκες έρχεται η κυβέρνηση να αμφισβητήσει προσπαθώντας να αναθεωρήσει το άρθρο 16 από τη πίσω πόρτα μέσω της ισοτίμησης των επαγγελματικών δικαιωμάτων μας με αυτά των ΚΕΣ (νόμος 3696 που ψήφισε το καλοκαίρι). Μια ισοτίμηση η οποία θα φέρει την απαξίωση και συμπίεση προς τα κάτω των πτυχίων μας. Μιλάμε για ιδιωτικές δομές που λειτουργούν με τη λογική του franchising με πανεπιστήμια του εξωτερικού και παρέχουν 3ετείς καταρτίσεις σε υπερεξειδικευμένα αντικείμενα ή συνοθηλεύματα αντικειμένων κατακερματίζοντας έτσι το γνωστικό αντικείμενο.Μιλάμε για δομές που βασικά χαρακτηριστικά έχουν την εντατικοποίηση , την πειθάρχηση και την επιβολή διδάκτρων και λειτουργούν σαν πρότυπο για τα δημόσια ιδρύματα. Ουσιαστικά θεσμοθετούνται και στη χώρα μας οι δύο κύκλοι σπουδών δηλαδή η διάσπαση των πτυχίων μας σε βασικό (bachelor) και συμπλήρωμα (master) , όπου μαζί με τη θέσπιση των πιστωτικών μονάδων-συμπληρωμάτων διπλώματος θα σημαίνουν την πλήρη καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των πτυχιούχων. Σ’ όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την αναγνώριση των Κολλεγίων η οποία καταδεικνύει για ακόμα μια φορά την πολιτική κατεύθυνση της Ε.Ε.
Προϋπολογισμός 2009:Σφίγγει η θηλιά στο λαιμό της εκπαίδευσης.Παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης για 5% του ΑΕΠ, οι δαπάνες για την παιδεία όχι απλά μένουν καθηλωμένες αλλά προβλέπεται και μείωση, φτάνοντας στο αρνητικό ρεκόρ του 2,74%. Για μία ακόμα φορά η Ελλάδα κατατάσσεται τελευταία στην Ε.Ε των 27 στις δαπάνες για την παιδεία, πίσω από τη Ρουμανία που δαπανά το 3,3%, ενώ στην Ε.Ε το μέσο ποσοστό δαπανών είναι 5,1% του ΑΕΠ. Η κυβέρνηση συνεχίζοντας το έργο του ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί την υποχρηματοδότηση σα μοχλό ιδιωτικοποίησης: οδηγεί στο μαρασμό τα δημόσια ιδρύματα για να κατευθύνει τους αποφοίτους-πελάτες στα ιδιωτικά κολέγια, που με νύχια και δόντια προσπαθεί να αναγνωρίσει. Απαξιώνει τα ιδρύματα για να τα εξαναγκάσει να δεχτούν τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις της και για να τα σπρώξει στην εξεύρεση πόρων από ιδιώτες.
Ταυτόχρονα, ο αγώνας ενάντια στην εφαρμογή του νόμου πλαισίου συνεχίζεται.. Ένας νόμος ο οποίος φέρνει την εντατικοποίηση και την πειθάρχηση των φοιτητών και του φοιτητικού κινήματος και το βάθεμα της επιχειρηματικής λειτουργίας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Νέο χαρακτηριστικό είναι ο πρότυπος γενικός εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας, με κατεύθυνση ίδια με τον περσινό θέτοντας ακόμα πιο έντονα το ζήτημα των πειθαρχικών συμβουλίων, ενώ πάντα επίκαιρες είναι και οι υπόλοιπες διατάξεις του νόμου όπως η κατάργηση του ασύλου, τα 4ετή αναπτυξιακά προγράμματα ή η εισαγωγή manager. Μετά από διαφορές διατάξεις του, που προσπάθησαν να εφαρμοστούν από τμήματα, συγκλήτους, το νέο ζήτημα που βρίσκεται μπροστά στους φοιτητές είναι οι λίστες συγγραμμάτων. Παρά το γεγονός ότι η σύγκλητος και αρκετά τμήματα έχουν ταχθεί ενάντια στο μέτρο αυτό, εισπράττοντας απειλές από το υπουργείο πως δε θα δοθούν συγγράμματα ως αντίποινα, αυτή τη χρονιά , μοιράζονται λίστες από τα ιδία τμήματα, βάζοντας μπουρλότο στη λειτουργία του πανεπιστημίου. Κάτι που προφανώς και έχει άμεσες συνέπειες στην εκπαιδευτική διαδικασία λόγω και της αναδρομικότητας του μέτρου, με τους φοιτητές να καλούνται να επιλέξουν από μια λίστα χωρίς να γνωρίζουν πραγματικά το αντικείμενο του μαθήματος ή την ύλη που θα εξεταστούν τελικά. Και όλα αυτά υπό το δεδομένο πως τα βιβλία θα έρθουν μάλλον προς το τέλος του εξαμήνου έχοντας ως αποτέλεσμα να φτάσουμε στην εξεταστική χωρίς βιβλία.

Ούτε 1€, ούτε 0,70€ για Δημόσια Δωρεάν Μετακίνηση
Ο αγώνας για δημόσια δωρεάν παιδεία έρχεται να συνδεθεί άμεσα και με τον αγώνα ολοένα και περισσότερων φοιτητών όσον αφορά το αυτονόητο, ανθρώπινη μετακίνηση, δημόσια και δωρεάν. Μετά από αρκετές πορείες που ανέδειξαν το πρόβλημα στο λαό της Πάτρας έγιναν και μαζικές παραστάσεις στο νομαρχιακό συμβούλιο για να πάρει θέση για το ζήτημα της μετακίνησης και να βρεθεί προ των ευθυνών του. Το πρώτο βήμα έγινε και ήταν η ομόφωνη απόφαση του συμβουλίου ώστε να γίνει το φοιτητικό πάσο το μόνο απαραίτητο για τη μετακίνηση των φοιτητών χωρίς να ξοδεύουν ούτε 1 cent. Ο μόνος τρόπος για την πραγματική υλοποίηση αυτής της απόφασης, για να μην αποτελέσει άλλη μια απόφαση τοπικού φορέα που θα μείνει στα χαρτιά, είναι η συνέχιση και κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.

Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή
Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, του δημόσιου χαρακτήρα των ΑΕΙ και ΤΕΙ κάνει αναγκαία όσο ποτέ τη συνέχιση της νικηφόρας κατεύθυνσης του πανεκαπιδευτικού κινήματος κόντρα στη πολιτική της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ η οποία εφαρμόζεται υπό τις οδηγίες της ΕΕ. Ως πρώτο ζήτημα τίθεται η μη εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας 36/05 για τα ΚΕΣ, η κατάργηση του νόμου 3696 που αναγνωρίζει τα κολέγια και το άμεσο κλείσιμό οποιουδήποτε ιδρύματος κάνει εμπόριο ελπίδας σε παιδιά που αποκλειστήκαν από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η αναγνώριση των κολεγίων σε συνδυασμό με το θέμα των συγγραμμάτων και το μπάχαλο που έχει δημιουργηθεί αλλά και το ζήτημα της μετακίνησης καταπατούν ακόμα περισσότερο το δικαίωμά μας στη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία. Η απάντηση μας δε μπορεί παρά να είναι η ανασυγκρότηση του Φοιτητικού Κινήματος. Επίσης, το ζήτημα του ενιαίου συντονισμού βρίσκεται ξανά μπροστά μας. Του συντονισμού τόσο στο εσωτερικό του φοιτητικού κινήματος δηλαδή μεταξύ των φοιτητικών συλλόγων όσο και με τις υπόλοιπες εκπαιδευτικές δυνάμεις σε μια λογική ανασυγκρότησης του πανεκπαιδευτικού μετώπου. Ενός ενιαίου μετώπου αγώνα το οποίο θα μπλοκάρει τις κυβερνητικές επιλογές, θα αναδείξει το ζήτημα της παιδείας ως κορυφαίο κοινωνικό ζήτημα και τελικά θα κερδίσει τη συμπαράσταση ολόκληρης της κοινωνίας..

Απαιτούμε:
•Να αποσυρθεί ο νέος νόμος πλαίσιο. Να καταργηθούν όλοι οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.
•Όχι στη δημιουργία νέων εσωτερικών κανονισμών. Όχι στα τετραετή αναπτυξιακά προγράμματα. Όχι στην αλλαγή του τρόπου διανομής των συγγραμμάτων.
•Κατάργηση του νόμου 3696 που αναγνωρίζει τα κολέγια
•Κατάργηση των ΚΕΣ, ΚΕΚ , ΙΕΚ και της οδηγίας 36\05.
•Έξω τώρα η ελληνική εκπαίδευση από τις διαδικασίες της Μπολόνια.
•Ρύθμιση για τα δικαιώματα των απόφοιτων των ΚΕΣ, των ΙΕΚ και κάθε μεταλυκειακού μηχανισμού κατάρτισης και ταυτόχρονη κατάργησή τους.
•Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
•Όχι στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια - Κάτω τα χέρια από το Άρθρο 16-Κανένας περιορισμός του ασύλου.
•Άμεση κατάργηση των νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ.
•Άμεση απόσυρση του νόμου για την έρευνα και του νομοσχεδίου για τα μεταπτυχιακά.

Παλεύουμε για:
•Ενιαία ισχυρά πτυχία για όλους με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτά, χωρίς κατατμήσεις, διασπάσεις και εξειδικεύσεις. Ενιαίες Προπτυχιακές Σπουδές σε κάθε σχολή.
•Μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς απολαβές και ασφάλιση – όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας.
•Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους – Δωρεάν σίτιση-στέγαση-συγγράμματα-μετακίνηση. Αύξηση των δαπανών για τις φοιτητικές ανάγκες απ’ τον κρατικό προϋπολογισμό.
•Ανθρώπινοι ρυθμοί σπουδών.